Reactie van de staat op onze rechtszaak

UPDATE: de zaak komt 20 november 2023 voor de rechter.

Kern van de zaak

De Werkvereniging ondersteunt actief de rechtszaak van vier zzp’ers tegen de Staat, omdat wij menen dat de Staat zzp’ers ongelijk heeft behandeld bij het toekennen van coronasteun. Hierdoor hebben juist de smalste schouders de zwaarste lasten moeten dragen.

De Staat betwist al onze argumenten en onderbouwt de conclusie als volgt:

• De Staat voert als eerste aan dat wij (de eisers) niet-ontvankelijk moeten worden verklaard, omdat wij ons bij de bestuursrechter hadden moeten melden.
  
  Wij vinden het heel teleurstellend dat de Staat zich daarmee richt op de vorm maar niet op de inhoud van de aanklacht. Bovendien klopt dit verweer niet helemaal. De gemeenten die namelijk de Tijdelijke Overbruggingsregeling Zelfstandige Ondernemers (Tozo) moesten uitvoeren, hebben geen wettelijke bevoegdheid om de steunregelingen van de centrale overheid anders uit te leggen of toe te passen. Het gaat ook niet om de gemeenten, want de eisers stellen juist die centrale overheidsregelgeving en de afwegingen die daarin onjuist zijn gemaakt ter discussie. Tegen die stelling kan een individuele gemeente geen positie innemen, of de steun ten gunste van zzp’ers wijzigen.
  
  
• Daarnaast geeft de Staat een overzicht van de steunmaatregelen op hoofdlijnen die tijdens de coronapandemie zijn genomen. Dit doen ze voor het geval de rechtbank over de procesbezwaren heen stapt en de zaak inhoudelijk wil behandelen.
  
  Waarom de Staat dit doet is ons niet duidelijk. Wij zijn ons bewust van de maatregelen die zijn genomen. Wij zijn alleen van mening dat deze maatregelen onrechtvaardig zijn, omdat deze de kloof tussen de mensen die al veel zekerheden hebben en de mensen die al weinig zekerheden hebben onverantwoordelijk heeft vergroot.
  
  
• De Staat stelt zich inhoudelijk op het standpunt dat er geen sprake is van ongelijke behandeling, omdat de positie van zzp’ers en werknemers niet vergelijkbaar is. Een werknemer ontvangt loon en een zelfstandig ondernemer winst uit onderneming. Daarom mag je ongelijke gevallen, wat de staat betreft, ongelijk behandelen.
  
  Als Werkvereniging komen we op voor de positie van alle werkenden en betwisten niet dat er een verschil is tussen werknemers en ondernemers. Echter, als beiden door maatregelen worden getroffen, die ook volgens de Staat niet onder de reguliere ondernemersrisico’s vallen, dan vinden wij ongelijke behandeling op basis van contractvorm, waarbij juist de smalste schouders de zwaarste lasten moeten dragen, een onverantwoordelijke keuze. De noodsteun had er juist voor moeten zorgen dat de meest kwetsbare burgers, ongeacht hun werk- of contractvorm, beschermd werden tegen een armoedeval.
  
  
• Verder werpt de Staat nog wat procedurele rookgordijnen op en betoogt dat van een inbreuk op grondrechten (waaronder het recht op ongestoord genot van eigendom en het recht op bescherming van iemands professionele status) geen sprake is.
  
  Daarbij neemt de Staat het standpunt in dat het Handvest van de Grondrechten van de Europese Unie, waarop wij een beroep doen, in deze zaak toepassing mist. Dit omdat de Staat bij de implementatie van de steunmaatregelen tijdens de pandemie geen Unierecht ten uitvoer heeft gebracht. Maar ook als de Rechtbank wel zou toetsen aan het Handvest is er volgens de Staat geen sprake van een inbreuk op de bepalingen.

Beleidsvrijheid voor onderscheid

Wij blijven het bijzonder vinden dat de Staat er alles aan doet om niet inhoudelijk toe te geven dat er sprake is van onrecht. De Staat vindt dat er geen onrecht heeft plaatsgevonden, omdat zij de beleidsvrijheid hebben om onderscheid te maken op inkomen of vermogen binnen de sociale zekerheidsregels. Juist dit is tijdens corona onrechtmatig in onze optiek.

Om dit soort zaken en ander beleid te kunnen beïnvloeden, kunnen we alle steun gebruiken die er is. Door te laten zien dat er behoefte is aan verandering maken we het verschil. Daaro werken we hard aan het groeien van onze achterban. Doe je mee?